Έρχονται -!-
Τους έβλεπα αιώνες με
τραβηγμένα μυαλά στις
αστραπές του χρόνου τους.
Κοιτούσα
ευθείες αισθήσεις μου να
φουρτουνιάζουν γεννώντας
λυγμούς και
δόντια άκομψα στραβά –
οπλικά συστήματα
τεχνολογίας αυτοφυούς σε
παρθενογένεση μάταιης δόξας
Ξερρίζωναν μαλλιά –
φυτά νικηφόρα σε
άγονους πλανήτες
βιάζοντας, λεηλατώντας αχαμογέλαστα –
στραμμένα εναντίον του
Διός σ’
αραχνοΰφαντες στιγμές
ανθεκτικές στο χρόνο που
ερμηνεύονταν -Πάθος
γιατί
τα χείλη τους έτοιμα για
φιλί –
οιδηματικά ερωτικά να
αγγίξουν το
άφυλο φύλο –
καύση μυστηριακή.
Μέχρι να υγρανθούν τα
μάτια
η πόρνη έσπειρε το
αδιέδοξο και
μέχρι να κοιμηθώ το Παν
οι πουτάνες ρούφηξαν το
νέκταρ μου από
τούνελ εριστικά μου που
εκκολάπτοντο ερωδιοί μου
μέρες και νύχτες απροετοίμαστης
σιωπής – μόνο μ’
εκρήξεις ιαχής που
λάξευα τη ζωή μου.
Τους έβλεπα λοιπόν
και δε με ξαφνιάζουν
τώρα που
έφτασαν – μόνο
μια κράμπα στην
ψυχή απ’
τον αρνητισμό της
συνείδησης να
ιππεύσει τη σύφιλη της
εποχής..
Γι’ αυτό και μόνο
Αναρτώμαι
προκαλώντας το
διάβολο που
βάλλει εντός και
ακατάπαυστα το
άσμα που
αφιέρωσα –
μια κορδέλα ασημιά
στην ερωμένη του
κύκλου μου που
φτηνή μαστούρα μ’
ανοίχτηκε –
ευθεία προσγείωσης και
μόνο αυτό με
ξεγέλασε
Έτσι
εγκυμονώ καταπέλτη
σιωπή κι
ηλίθια μη στέκεσαι..
οι υπέργηροι τοκετοί
εκτοξεύουν αθανάτους -!-
…Και
κλείσε ανάγωγε την
πόρτα μου καθώς
θα φεύγεις όπως
κλειστή τη βρήκες και
τη διέρρηξες
Για το
τέλος μου
επιθυμώ τη
γωνιά μου άδεια από
κλοπές και
υποκρίσεις -!-
Εεε! Χαιρετώ σε -!- με
δίχως το φιλί..
