αυτή η νύχτα...
η άλλη αργεί
και
τρελαίνουν οι νύχτες
μισοφέγγαρα λέξεις
μαξιλάρια χύνονται
θολώνουν τα μάτια
αρώματα πρωινά
μπλέκονται
οπτασίες
ψέματα
αγιότητες δήθεν
της μέρας
τις νύχτες ξαγρυπνώ
καρφώνω το κρεβάτι
μ' ένα δάχτυλο
κεραυνό
να φύγω
πριν
μου σχολάσει το
σκοτάδι
καληνύχτα σου κι
επανέρχομαι
αγαπώντας πιότερο
φιλί κι απόψε
στο προσκεφάλι το
σιδερένιο
που έδεσα
φυλαχτό μου,
Εσένα..
δικό σου
